Zondag 7 augustus 2022 hebben we onze lieve Kuma moeten laten gaan.

Ze was al een kleine 2 jaar ziek. Destijds toen de diagnose werd gesteld was de prognose nog enkele weken. Maar door haar levenslust heeft ze nog bijna twee mooie jaren bij ons mogen blijven.

Ze had wel eens een dip, maar daar kwam ze steeds weer goed bovenop. Behalve deze ronde. Ze was op en had pijn. Dat verdiende ze niet. Dus hebben we dit verdrietige besluit moeten nemen. 

Kuma was super lief, teder en enthousiast. Ze was het grootste kado wat we onze Balou destijds konden geven. Wat was die gelukkig met haar nieuwe vriendinnetje. Kuma was heel zachtaardig, kinderen en ook volwassenen werden overladen met kusjes. Iedereen was gek op haar. Ze deed altijd haar best om lief te zijn en genoot van alle aandacht en liefde.  Die ze zelf ook in overvloed uitdeelde.

Ze had zelf heel graag mama willen worden. Wanneer we een nestje hadden, was ze helemaal in de zevende hemel en zat ze te zwijmelen voor de werpkist. Als mama even op pad ging, kroop ze vlug bij de pupjes. En later wanneer ze groot genoeg waren om naar de ren in de keuken te verhuizen en buiten te kunnen spelen, was ze een waakzame nanny, die de pupjes bij elkaar hield, ze waste, knuffelde en met ze speelde. Ook hielp ze de mama's met de opvoeding. Helaas heeft ze zelf nooit pupjes mogen krijgen. Maar ze heeft wel mogen moederen.

Nu heeft ze rust en geen pijn meer. Ze is bij haar mama, tantes en de pupjes die al aan de andere kant van de regenboog zijn. Vandaar zal ze naar ons kijken en over ons waken. In ons hart blijft ze altijd bij ons.

Slaap zacht lieve lieve Kuma.

12 Februari 2024 hebben we je los moeten laten. Je was op. Bijna 10 jaar.

Je was een geweldige meid. Onze roedelleidster. Een hond met karakter en veel charisma.

Bijna 10 jaar geleden kwam je bij ons wonen als klein pupje, een heerlijk bolletje wol. Lief, ondeugend en heerlijk eigenzinnig.

Je was een olijke jonge hond, die alles geweldig vond en nergens voor terugdeinsde.

Toen we een jaar later Kuma erbij kregen, hadden we jou geen groter cadeau kunnen geven. Je was ontzettend blij met haar en direct kwamen jouw moedergevoelens en leiderschapskwaliteiten naar boven. Je zorgde voor haar en speelde met haar, maar voedde haar ook op. Je nam je taken heel serieus en nam zelfs taken van mij over, zoals het aan de lijn leren lopen van onze Kuma.

Deze eigenschappen hebben ervoor gezorgd dat je later een geweldige roedelleidster werd. Zoals jij mij aan kon kijken van: ‘Kom maar, dat doe/regel ik wel.’ Je zorgde voor de roedelleden op een rustige en gedecideerde manier zonder poeha.

Je hebt twee nesten op de wereld gezet. Je was een strenge moeder. Maar je kleindochters verwende je. Ze waren gek op je. Coco mocht alles van je. Je gaf haar de traktaties die jij op het laatst niet meer kon eten. Ook onze kleine Gigi lag heerlijk tegen je aan geknuffeld. 

Wanneer ik ergens mee zat, kon jij me aankijken met een begripvolle blik, alsof je wilde zeggen: ‘Het komt goed.’

Je hebt ons veel gegeven en een mooie nalatenschap achter gelaten. Je hebt een vol en compleet leven gehad, dat je met volle tegen hebt genoten.

Rust zacht, lieve vriendin.